เปร่าเปนโลมาที่เชื่องกับผู้คนคอยรับอาหารให้คนขี่ฉลาดอีกด้วยเพื่อนๆเริ่มอิจฉาเปร่าเข้ารุมกันอัดรุมกันตีเปร่าจันเป็นแผลถลอกผู้คนตวัดไล่เพื่อนๆเปร่าออกไปเปร่าไม่ยอมโมโหโดดหนีคนไปเปร่ารู้สึกผิดว่าคนหวงมันเท่าไหนมันมีพรรคพวกเป็นโลมาคนคงได้เปรียบมันเสียใจจนกลับมาดังที่อยู่เดิมแต่สหายของมันหนีหมดแล้ว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเราจงภูมิใจในสิ่งที่ตนเองมีได้ข้อคิดอะไรบ้างคะ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น